Niecodzienność wkracza w codzienność

Witam szanownych ludzi poświęcających cenne minuty  życia na czytanie tego oto , jakże niecnego bloga! Co za wstęp... Mniejsza o powitanie. Mówiłam już , że kocham geografię w sposób lekko odmienny niż by na to sugerowało słowo "kocham"? Jeśli tak, to przepraszam, że się powtarzam, ale pisać kartkówkę z 30 państw w 15 minut jest lekko irytującym faktem. Przyznać mi rację ? Będę wdzięczna, może przeczyta to kiedyś mój nauczyciel od geografii i zastanowi się , czy powinien rozpraszać uczniów podczas rozmyślania nad stolicą , jakże zacnego państwa , jakim jest Myanmar, czyli Birma po prostu... Ale oczywiście nie można podać Birmy tylko głupi Myanmar, który biednej 16 letniej dziewczynie nic nie mówi, kiedy ktoś wydaje tysiąc irytujących dźwięków na minutę -.- Już dobrze. Ulżyło mi. Przejdę teraz do sedna sprawy. Tytuł posta może się wam wydać nieco paradoksalny i niedorzeczny, ale chcę właśnie napisać, co według mnie , można zrobić, by każdy dzień stał się wyjątkowy i niepowtarzalny.
Życie powinno człowieka zaskakiwać z dnia na dzień. Każdy powinien stronić od monotonni i rutyny. Ale czy to jest możliwe, by uniknąć tego jednostajnego podążania przez życie? W większym lub mniejszym stopniu jest. Jak to osiągnąć? Powinniśmy cieszyć się każdą najmniejszą chwilą szczęścia , próbować pokonywać swoje słabości, stawiać sobie wyzwania i  uznawać każde przeszkody za szansę do wzmocnienia siebie. Proste? Właśnie nie do końca. Nie dla wszystkich. Przykład: jestem pesymistką , która częściej odkrywa złe strony medalu niż dobre i każda porażka zamiast mnie pobudzić do dalszego działania, powoduje zwątpienie we własne możliwości. Co więc dobre jest dla pesymistów? Zamiast dostrzegać swoje szczęście , którego nie potrafimy tak łatwo dostrzegać, zacznijmy cieszyć się z cudzego szczęścia, zachwycać się otaczającym nas światem. To przychodzi łatwiej. Tyle, że może nas też dobić, ale wtedy pomyślmy, że " kurde nie bądź egoistą, ciesz się , że ludzie są szczęśliwi". Egoizm to w końcu taka perfidna cecha. Każdy może się zachwycić pięknem przyrody. Nawet najwięksi pesymiści ... Jeśli nie przyrodą, to czymś co skrycie w sercu kochają ponad życie. Tak jest zawsze, że to co nas cieszy, odmienia i powoduje , że każdy nasz dzień staje się niepowtarzalny , to coś co tak w głębi serca szczerze uwielbiamy, kochamy. To dlatego się mówi, że jeśli się kogoś naprawdę kocha nie zwraca się na jego wady. Nie zwraca się na to uwagi, gdyż ten ktoś nas zachwyca , ponieważ istnieje pomiędzy nami prawdziwe uczucie. 
Dobra piszę tu o jakichś zachwytach, ale jaki to ma sens w tej wyjątkowości poszczególnych dni ? Już piszę i objaśniam. Otóż ciesząc się z takich małych radości i dostrzegając piękno w dniu codziennym, nie będziemy mogli stwierdzić, że każdego dnia dostrzegliśmy to samo i cieszyliśmy się z tego samego, a więc koniec, końców każdy dzień będzie inny!
Takie moje mini motto na dziś: Włóż na chwilę różowe okulary i spojrzyj przez  nie na ten świat cały!
Polecam Kings Of Leon - The Bucket.
Ps. Chcę zrobić jeszcze jeden post z serii "TOP 5" w tym tygodniu, ale nie bardzo przychodzi mi na niego koncepcja... Więc, kochani , pomysły podawajcie w komentarzach! 

 

Bye!