Jak patrzeć na świat przez różowe okulary, to z umiarem!

Hej. O mnie dziś tylko tyle, że na 100% zwaliłam fizykę, aż mi wstyd, że popełniłam tak banalny błąd i że mam mało czasu na napisanie tego posta, więc wybaczcie wszelkie błędy.

Otóż dziś chcę napisać o wadach i zaletach, spojrzenia na świat przez różowe okulary. To znaczy krótko napiszę o tym co myślę o ludziach, którzy nadmiernie optymistyczni. Z jednej strony fajnie, że istnieją tacy ludzie. Dają dużo pozytywnej energii i rzadko kiedy się poddają. Jeśli coś im nie wychodzi, albo ponoszą totalną klęskę - nie martwią się tym  i idą dalej przez życie z podniesioną głową i prominennym uśmiechem na twarzy , a w głowie, myślą: Jak nie dziś mi się coś tam uda, to mam jeszcze tyle czasu, a już na pewno następnym razem będzie dużo lepiej. Taak. Naprawdę ciekawie spotkać taką osobę. Jednak z drugiej strony trzeba przyznać, że taka osoba bywa bardzo naiwna. Jeśli przysłowiowo ciągle "patrzy na świat przez różowe okulary" to na pewno pomija wiele ważnych szczegółów, które są złe, przykre lub nieprzyjemne. Dostrzega w świecie tylko dobro. A jeśli już zauważy coś złego, być może próbuje coś z tym zrobić, ale nadal doszukuje się w tym dobra, chociaż ono tam nie istnieje. To naprawdę kiespski aspekt takie poglądu na życie, świat  i ludzi. Takie osoby łatwo staja się ofiarami. Ludzi, którzy są chamscy i bezwzględni , potrafią bez skrupółów wykorzystać takich optymistów.
No. To będę niestety już kończyć. Chcę jeszcze na koniec dodać, że nie wszyscy optymiści tacy są, to zależy zawsze od całkowitego charakteru danego człowieka. Mogą to być naprawdę silne osobowości, które wcale nie będą takie naiwne, bo będa mieć trzeźwe spojrzenie na świat przez pryzmat swoich różowych okularów.
Polecam Train - Hey, Soul Sister
Bye!